انجمن مهندسی متالورژی و مواد ایران
مهندسی متالورژی
1563-1745
17
55
2014
10
01
بررسی اثر عملیات حرارتی آستمپرینگ و مارتمپرینگ بر رفتار سایشی فولادهای کروم- مولیبدندار(FMU-226) مورد استفاده در آستری آسیاب ها
3
11
FA
محمد حسین
شاعری
استادیار گروه مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
shaeri@eng.ikiu.ac.ir
حسن
ثقفیان
دانشیار دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه علم و صنعت ایران
saghafian@iust.ac.ir
سعید
شبستری
0000-0002-2791-6321
استاد دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه علم و صنعت ایران
shabestari@iust.ac.ir
با توجه به کاربرد فولادهای کروم- مولیبدندار که از نوع فولادهای مقاوم در برابر سایش میباشند، بررسی رفتار سایشی این فولادها و همچنین بهبود مقاومت سایشی آنها از اهمیت ویژهای برخوردار میباشد. در این پژوهش به منظور بهبود مقاومت سایشی فولادهای فولادهای کروم- مولیبدندار سیکلهای عملیات حرارتی مارتمپرینگ و آستمپرینگ روی این فولاد انجام گردید و نتایج بدست آمده با نتایج حاصل از سیکل رایج در صنعت (سرد کردن بهوسیله هوای فشرده) مقایسه گردید. قطعات پس از نگهداری در دمای آستنیته در فرآیند آستمپرینگ در حمام نمک با دمای C°300 و در فرآیند مارتمپرینگ در حمام نمک با دمای C°200 به مدت 2، 8، 30 و 120 دقیقه نگهداری شده و سپس تا دمای محیط سرد شدند. پس از بررسی ریزساختار، آزمون سایش خشک پین روی دیسک روی نمونهها انجام گرفت. نتایج بررسیها نشان داد در صورت استفاده از عملیات حرارتی آستمپرینگ و به خصوص مارتمپرینگ مقاومت سایشی به مقدار قابل ملاحظهای افزایش مییابد. نتایج XRD و بررسیهای SEM زیرسطح و برادههای حاصل از سایش، وجود مکانیزم سایش اکسیدی ملایم در همه نمونهها و همه نیروها و وجود مکانیزم تورق در نمونههای مارتنزیتی و مکانیزم سایش شدید بر اساس تغییر شکل پلاستیک در نمونههای بینیتی و پرلیتی در نیروهای بالا را نشان داد.
فولاد کروم- مولیبدندار,آستمپرینگ,مارتمپرینگ,مقاومت سایشی,مکانیزم سایش
https://www.metalleng.ir/article_16543.html
https://www.metalleng.ir/article_16543_f9d293bc52742f080f4fe0ebcb952428.pdf
انجمن مهندسی متالورژی و مواد ایران
مهندسی متالورژی
1563-1745
17
55
2014
10
01
مطالعه تاثیرغلظت یون کبالت درمحلول آبکاری الکتریکی بر مورفولوژی، ساختارفازی و مقاومت به خوردگی پوششهای آلیاژی روی- کبالت
12
18
FA
حامد
دلگشائی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی مواد دانشکده فنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
hamed_delgoshaee@yahoo.com
سعید رضا
اله کرم
استاد دانشکده مهندسی متالورژی و مواد دانشگاه تهران
akaram@ut.ac.ir
حسن
فرهنگی
دانشیار دانشکده مهندسی متالورژی و مواد دانشگاه تهران
hfarhangi@ut.ac.ir
پوشش های آلیاژی روی- کبالت به روش آبکاری الکتریکی با استفاده از جریان مستقیم از حمام سولفاتی- اسیدی بر روی فولاد St37 اعمال شدند. تاثیر مقدار یون کبالت در حمام آبکاری بر مورفولوژی، ترکیب شیمیایی، ساختارفازی و مقاومت به خوردگی پوشش های آلیاژی روی – کبالت مورد مطالعه قرارگرفت. بررسی های ریز ساختاری و ترکیبی پوشش ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مجهز به طیف نگار توزیع انرژی (EDS) انجام و به منظور تعیین فازهای موجود در پوشش از دستگاه پراش سنج پرتوی ایکس (XRD) استفاده شد. میکرو سختی پوشش ها به وسیله دستگاه میکروسختی ویکرز و مقاومت به خوردگی پوشش ها به وسیله آزمایش پلاریزاسیون تافل در محلول 5/3 درصد نمک طعام مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد که مقدار یون کبالت در محلول آبکاری تاثیر زیادی بر ترکیب شیمیایی، ساختار فازی و همچنین مقاومت به خوردگی پوشش های روی- کبالت دارد. با افزایش مقدار یون کبالت در محلول آبکاری میزان کبالت پوشش افزایش، درنتیجه سختی پوشش نیز افزایش می یابد. نتایج حاصل از بررسی مقاومت به خوردگی پوشش ها نشان می دهد که مقاومت به خوردگی، بیشتر تحت تاثیر ترکیب فازی پوشش های رسوب کرده است و پوشش آلیاژی روی – کبالت با 2/1 درصد وزنی کبالت درپوشش به علت ساختار تک فازی دارای بالاترین مقاومت به خوردگی است.
مقاومت خوردگی,آبکاری الکتریکی,پوششهای آلیاژی روی-کبالت,مورفولوژی,ساختار فازی,میکرو سختی
https://www.metalleng.ir/article_16544.html
https://www.metalleng.ir/article_16544_fb399cc71d3263a6c3a5b639538f97f8.pdf
انجمن مهندسی متالورژی و مواد ایران
مهندسی متالورژی
1563-1745
17
55
2014
10
01
تاثیر عملیات همگن سازی بر بهبود ریزساختار ناحیه اتصال نامتجانس TLP برای سیستم FSX-414/MBF-80/IN-738
19
27
FA
عباس
جهانبخش
کارشناسی ارشد مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی ، دانشگاه رازی کرمانشاه
abbasj1368@gmail.com
بیژن
عباسی خزایی
استادیار گروه مهندسی مواد دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه رازی کرمانشاه
biabkh1969@gmail.com
رضا
بختیاری
استادیار گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه رازی کرمانشاه
bakhtiari.r@gmail.com
در این پژوهش، فرآیند اتصال فاز مایع گذرا (TLP) در اتصال نامتجانس سوپر آلیاژ پایه نیکلIN-738 به سوپر آلیاژ پایه کبالت FSX-414 با استفاده از لایه واسط پایه نیکل MBF-80 با ضخامت μm50 بکار گرفته شده است. اتصال دهی در دمای بهینه ℃1150 و مدت زمان 5 دقیقه در کوره تحت خلا صورت گرفت. در ادامه، عملیات همگن سازی، به منظور بهبود ریزساختار و خواص مکانیکی ناحیه اتصالTLP<em>،</em>در دماهای 1175، 1200 و ℃1225 و به مدت 1، 3 و 6 ساعت در مورد نمونه های اتصال داده شده صورت گرفت. به منظور بررسی ریزساختار از میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی (SEM) و جهت بررسی آنالیز فازی در منطقه اتصال از SEM/WDS استفاده گردید. نتایج بررسی ریز ساختاری نشان داد که با همگن سازی در دمای ℃ 1175 به مدت 6 ساعت ترکیبات بین فلزی در منطقه متاثر از نفوذ (DAZ) همچنان وجود داشته در حالیکه همگن سازی در دمای ℃1200 به مدت 1 ساعت موجب کاهش چشمگیر آن شده است. همگن سازی در دمای ℃1225 به مدت 1 ساعت موجب تشکیل مرزدانه های جدید در ناحیه اتصال و تشکیل ساختار یوتکتیکی ثانویه و رشد رسوبات در زمینه و منطقه اتصال گردیده است. پروفیل غلظت عناصر آلیاژی در عرض اتصال نشان داد که در فرایند همگن سازی، رسوب و رشد فاز در زمینه و نیز نفوذ عناصر آلیاژی کنترل کننده فرایند بوده است. کاهش قابل توجه شیب غلظت عناصر آلیاژی در دمای 1225 به نفوذ سریع از طریق مرزدانه های جدید در منطقه اتصال نسبت داده شد. مناسب ترین مشخصات ریزساختاری در شرایط همگن سازی h1/<sup>o</sup>C1225 مشاهده گردید.
فرایند اتصال فاز مایع گذرا (TLP),فرایند همگن سازی,اتصال نامتجانس,سوپرآلیاژ IN-738,سوپرآلیاژ FSX-414
https://www.metalleng.ir/article_16545.html
https://www.metalleng.ir/article_16545_862e404c4a1b4cb69aedc61b58fafdf7.pdf
انجمن مهندسی متالورژی و مواد ایران
مهندسی متالورژی
1563-1745
17
55
2014
10
01
الگویِ پایشِ آلایندههایِ صنایعِ پیرو متالورژی در مناطقِ مختلف
28
37
FA
سیدابراهیم
وحدت
0000-0002-0117-7452
مربی دانشکده مهندسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی
seyed_ebrahim_vahdat@yahoo.com
ناصر
توحیدی
استاد دانشکده مهندسی متالورژی و مواد دانشگاه تهران
ntowhidi@ut.ac.ir
حفظ و تعادل زیست محیطی، از جمله ارکان توسعه پایدار است. در این مقاله با کمک منطق فازی الگویی برای پایش آلایندههای صنعت به تفکیک منطقه به همراه یک مطالعه موردی شامل پایش آلاینده دی اکسید کربن در صنایع پیرومتالورژی تولید آهن و فولاد، تولید آلومینیم، تولید روی و تولید سرب در برخی از مناطق جهان در دِسامبر سال 2005، ارایه میشود؛ بطوریکه مشخص میشود کدام صنعت در کدام منطقه در تولید کدام آلاینده به چه میزان با محیط زیست، سازگار است. برای سنجش سازگاری با محیط زیست ابتدا مجموعه صنایع، مجموعه مناطق، مجموعه آلایندهها و مجموعه سازگاری با محیط زیست تعریف شده و سپس برای محاسبه درجه عضویت اعضای مجموعه سازگاری با محیط زیست، تابع عضویت سازگاری با محیط زیست تعریف میشود. با درجه بندی صنایع مختلف در مناطق مختلف در ایجاد آلایندههای مختلف به صورت ارقامیپیوسته، سازگاری با محیط زیست صنایع مختلف در تولید آلاینده مختلف در مناطق مختلف، به طور دقیق و صحیح مقایسه میشود. با توجه به درجه سازگاری با محیط زیست در مکان، نوع آلودگی و صنعت مرتبط، کمترین درجه سازگاری با محیط زیست باید در اولویت اول بررسی قرار گیرد. در مطالعه موردی انجام شده، بدون احتساب ضریب منطقه، صنعت تولید آلومینیم کشوری در قاره آمریکا، عضو C<sub>241</sub>، در دسامبر سال 2005 با درجه سازگاری با محیط زیست برابر با 0559/0، بحرانیترین شرایط را در تولید آلاینده هوا، دی اکسید کربن، دارد در حالیکه با احتساب ضریب منطقه، صنعت تولید فولاد کشوری در خاور دور، عضو C<sub>121</sub>، در دسامبر سال 2005 با درجه سازگاری با محیط زیست برابر با 0655/0، بحرانیترین شرایط را در تولید آلاینده هوا، دی اکسید کربن، دارد. بنابراین بایستی تمرکز بیشتری بر روی کنترل آلاینده دی اکسید کربن در صنعت فولاد کشوری در خاور دور، صورت گیرد.
آلومینیم,دی اکسید کربن,روی,سرب,فولاد,مدیریت,منطق فازی
https://www.metalleng.ir/article_16546.html
https://www.metalleng.ir/article_16546_905a8c86b936741bea85d7acceb3b4ea.pdf
انجمن مهندسی متالورژی و مواد ایران
مهندسی متالورژی
1563-1745
17
55
2014
10
01
تأثیر حرارت ورودی بر روی ریزساختار و خواص مکانیکی آلیاژ منیزیم AZ91 با استفاده از فرایند GTAW
36
44
FA
فرزاد
رفیعی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران
f.rafiee_agh@yahoo.com
علیرضا
خدابنده
استادیار دانشکده مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم وتحقیقات تهران
ar_kh@yahoo.com
بهرام
نامی
استادیار دانشکده مکانیک دانشگاه شهید رجایی تهران
bnami@srttu.com
نصراله
بنی مصطفی عرب
استادیار دانشکده مکانیک دانشگاه شهید رجایی تهران
n.arab@srttu.edu
در این پژوهش تاثیر حرارت ورودی بر روی ریزساختار وخواص مکانیکی اتصال آلیاژ منیزیم AZ91 مورد بررسی قرار گرفت به طوری که درآن، حالت اتصال به صورت لب به لب بوده و عملیات اتصال در سه حرارت ورودی مختلف(به ترتیب 267،449 و J/mm688) با استفاده از فرایند جوشکاری قوسی تنگستنی تحت محافظت گاز خنثی(GTAW) انجام پذیرفت. مشاهدات ریزساختاری با میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) ، نشان داد که با افزایش حرارت ورودی اندازه دانهها در هر دو منطقه جوش و منطقه ذوب جزئی شده(PMZ) درشتتر شده و پهنای این مناطق افزایش یافته است. علاوه بر این، افزایش حرارت ورودی تا J/mm688 باعث تغییر مورفولوژی فاز یوتکتیک β در هر دو منطقه جوش و ذوب جزئی شده (بخصوص در منطقه جوش) میشود به این ترتیب که از حالت پیوسته به شکل منقطع و دانهای در میآید و توزیع آن از حالت مرز دانهای به حالت پراکنده تغییر مییابد.
نتایج تست کشش نشان میدهد که در حرارت ورودی بالا(J/mm688) به دلیل ایجاد حفرههای گازی در منطقه جوش استحکام حاصله به MPa114 میرسد که در مقایسه با حرارت ورودی پایینتر(J/mm267) حدود %21 کاهش را نشان میدهد.
آلیاژ منیزیم AZ91,حرارت ورودی,جوشکاری قوس تنگستنی,ریزساختار,خواص مکانیکی,شکست نگاری
https://www.metalleng.ir/article_16547.html
https://www.metalleng.ir/article_16547_06e08a3cb1d246178488a68cd4a3c4f0.pdf
انجمن مهندسی متالورژی و مواد ایران
مهندسی متالورژی
1563-1745
17
55
2014
10
01
مروری بر بررسی روشهای اندازهگیری ویسکوزیته مذاب فلزات
45
54
FA
سیدحسین
الهی
استادیار گروه مکانیک دانشگاه صنعتی اراک
h.elahi@arakut.ac.ir
هادی
عبدی
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی مواد ومتالورژی دانشگاه تربیت مدرس
h.abdi.7@gmail.com
حمیدرضا
شاهوردی
دانشیار گروه مهندسی مواد ومتالورژی دانشگاه تربیت مدرس
shahverdi@modares.ac.ir
در بسیاری از فرایندهای تولیدی که بر پایه ذوب و انجماد می باشد، مانند ریخته گری، اندازه گیری ویسکوزیته و پیش بینی سیالیت مذاب فلزات در دماها و ترکیب های مختلف می تواند باعث بهبود فرآیند تولید و کاهش ضایعات شود. در این مقاله شماری از روشهایی که برای اندازه گیری ویسکوزیته مذاب ها و سیالات مورد استفاده قرار می گیرد، شرح داده شده اند. از این میان می توان به روشهای موئینگی، مخزن نوسانگر، بوته چرخان، صفحه نوسانگر، مخزن با سوراخ تخلیه و ... اشاره نمود. از جمله مدل هایی که برای تخمین ویسکوزیته عناصر و سیستم های چند جزئی و همچنین ارتباط ویسکوزیته با دما، استفاده شده اند عبارتند از مدل آرینیوس ، جبرا ، آندرید ، تئوری حجم آزاد هیلدبراند و ... . در نهایت مقایسه ای از روشهای مختلف اندازه گیری ویسکوزیته مذاب ها ارائه شده است.
ویسکوزیته,مذاب فلزات,اندازه گیری ویسکوزیته,مدلهای اندازه گیری ویسکوزیته
https://www.metalleng.ir/article_16548.html
https://www.metalleng.ir/article_16548_3cf98ead8d089644303ebcaf4310eeec.pdf